Otwarcia III Konwentu SNB dokonali, zgodnie z kolejnością wystąpień: Wiceprezes SNB Jerzy Klimm oraz Roman Sobczak Dyrektor Departamentu Architektury, Budownictwa i Geodezji Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa. Wiceprezes Jerzy Klimm wskazał na tematykę przewodnią III Konwentu, jakim są zagadnienia bezpieczeństwa i komfortu. Z kolei Dyrektor Roman Sobczak odniósł się do najnowszych zmian WT, wskazując, iż zostały one wprowadzone w drodze kompromisu. Dyrektor Roman Sobczak podkreślił, iż konsultacje środowiskowe, przygotowanego przez resort projektu zmian, uwidoczniły potrzebę, a zarazem i konieczność częstszych aktualizacji wymagań technicznych dla budynków. Przedstawiciel resortu zadeklarował ich realizację. Następnie Pan Marek Poddany, Wiceprezes Polskiego Związku Firm Deweloperskich omówił potrzeby zmian WT w ocenie środowiska deweloperskiego. W swoim wystąpieniu przedstawiciel PZFD ocenił zmiany wymagań, zwracając uwagę, iż nie udało się zliberalizować przepisów w taki sposób, aby umożliwić tańsze budowanie. Negatywnie została oceniona zmiana przepisu dotyczącego nasłonecznienia pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, polegająca na rezygnacji z obowiązku wykonywania obliczeń dla nasłonecznienia w zewnętrznym licu ściany na osi okna. Jednocześnie Wiceprezes PZFD pozytwienie odniósł się do wprowadzonych zmian w zakresie usytuowania budynku względem granicy działki i stanowisk postojowych w relacji budynek i granica działki. Wiceprezes PZFD zaproponował inne, niż przewidują to nowe regulacje WT, rozwiązanie problemu zabudowy śródmiejskiej, czy umożliwienia wyjścia naprzeciw potrzebom budowy mniejszych, a przez to tańszych mieszkań jednopokojowych. W I części plenarnej, dzięki kolejnemu wystąpieniu mgr inż. Sławomira Kameckiego, przedstawiciela Krajowej Izby Gospodarki Nieruchomościami, uczestnicy III Konwentu SNB mogli się zapoznać z oceną KIGN kosztów spełnienia wymagań WT oraz potrzebami użytkowników z punktu widzenia zarządców nieruchomości. Przedstawiciel KIGN wskazał na wieloaspektowość i zależność poszczególnych składowych kosztów. Na przykładzie niskiej zabudowy mieszkaniowej przedstawiciel KIGN omówił podział kosztów na indywidualne i części wspólnej, wskazując na pozytywny i negatywny wpływ, wymagań technicznych dla budynków, na koszty. Mgr inż. Sławomir Kamecki, przedstawiciel KIGN skierował apel środowiska zarządców nieruchomości do: projektantów, rzeczoznawców do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych oraz inwestorów, w tym deweloperów, mających rzeczywisty wpływ na przebieg procesu inwestycyjnego, aby brali pod uwagę potrzebę eliminacji problemów związanych z przyszłym zarządzeniem nieruchomością. Dyskusja przeprowadzona, po wystąpieniach Pana Marka Poddanego i Pana Sławomira Kameckiego, pokazała odmienność podejścia do oczekiwań poszczególnych środowisk, biorących udział w procesie inwestycyjnym, z jednoczesnym poszanowaniem roli i znaczenia WT.

Następnym punktem programu III Konwentu było przeprowadzenie trzech równoległych paneli, dotyczących otoczenia budynku, ochrony odgromowej i przepięciowej oraz bezpieczeństwa konstrukcji murowych i przeszkleń. Moderatorem I panelu równoległego była mgr inż. arch. Marta Promińska – Przewodnicząca GR7 „Środowisko i zasoby naturalne/ zrównoważony rozwój”, która, jednocześnie w dwóch wystąpieniach, przedstawiła zakres i ustalenia grupy roboczej GR7, w tym dotyczące wpływu pierwiastków promieniotwórczych i emisji budynków na zdrowie, a także sposoby zabezpieczeń budynków. Następnie mgr inż. Jarosław Witek odniósł się do nowoczesnych rozwiązań energooszczędnych, z uwagi na optymalizację parametrów przegród budowlanych oraz efektywność rozwiązań instalacyjnych. Prelegent wskazał na wpływ zmienności zużycia energii w ciągu przykładowej doby. Jednym z istotnych wniosków prezentacji było stwierdzenie, iż spełnienie wymagań WT nie gwarantuje, że powstały budynek będzie efektywny energetycznie. Następnie mgr inż. arch. Marcin Walewski, Dyrektor Projektów, wiodącego dewelopera na krajowym rynku, omówił współczesne tendencje w projektowaniu stanowisk postojowych w odniesieniu do parkingów i garaży. Dyrektor Marcin Walewski wskazał na problemy braku rozwiniętego transportu publicznego i rozwiniętej infrastruktury, skutkiem, czego deweloperzy budują nie tylko miejsca postojowe, ale także infrastrukturę - na rzecz miasta. Dyrektor Marcin Walewski odniósł się do potrzeby ograniczenia negatywnego efektu ekonomicznego, poprzez zmniejszenie powierzchni garaży, przy zachowaniu obowiązujących norm. Dyrektor Marcin Walewski przedstawił stosowane przez deweloperów rozwiązania techniczne, w tym zalety i wady rodzinnych miejsc postojowych. Prelegent odniósł się do negatywnych, dla inwestora, skutków zmian wprowadzonych do § 104, które wchodzą w życie z dniem 9 grudnia 2018 r., prowadzących do poszerzenia stanowisk postojowych oraz zmian dotyczących bezpieczeństwa pożarowego, w zakresie obowiązku stosowania instalacji tryskaczonej, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2018 r. Za korzystne prelegent uznał zmiany dotyczące § 19, polegające na dopuszczeniu większej liczby samochodów do parkowania w dotychczasowej minimalnej odległości od budynku oraz rezygnację z ustalania minimalnych odległości dla oznaczonych stanowisk postojowych przeznaczonych dla osób niepełnosprawnych.

Następnie dr inż. Paweł Krajewski, Dyrektor Centralnego Laboratorium Ochrony Radiologicznej przedstawił problemy jodu promieniotwórczego. Dyrektor Paweł Krajewski odniósł się do źródeł promieniowania jonizującego w otoczeniu, limitów ochrony radiologicznej, występowania pierwiastka jod (I) w środowisku oraz metabolizmu jodu w organizmie człowieka, a także konsekwencji awarii w Czarnobylu i w EJ Fukushima Dai-Ichi oraz zjawiska błąkania się jodu po Europie w okresie styczeń-luty 2017. Dyrektor Paweł Krajewski podkreślił, iż wszelkie żywe organizmy wykształciły dostateczne mechanizmy obronne przed małymi dawkami promieniowania i nie ma żadnych przesłanek, aby obawiać się dawek mieszczących się w zakresie promieniowania naturalnego. Z kolei mgr inż. Jarema Rabiński, reprezentujący Stowarzyszenie Dachy Zielone odniósł się do błędów nowej definicji pojęcia „teren biologicznie czynny”. Prelegent zauważył, iż użyte w definicji pojęcia określenie „naturalna wegetacja” nie posiada definicji prawnej. Z tego względu istotna tu będzie wykładnia semantyczna. Ekspert przedstawił możliwości zapewnienia naturalnej wegetacji roślin na powierzchniach tarasów oraz stropodachów. Ponadto ekspert zauważył, iż zgodnie z nowym brzmieniem definicji naturalna wegetacja i retencja wód opadowych są warunkami, które powinny być łącznie spełnione. Przedstawiciel Stowarzyszenia Dachy Zielone odniósł się do sensu prawnego definicji „terenu biologicznie czynnego” w projekcie Kodeksu Urbanistyczno-Budowlanego, przedstawiając trudności interpretacyjne i wymogi dowodowe. Z kolei dr hab. Ewa Burszta-Adamiak, reprezentująca Wrocławski Uniwersytet Przyrodniczy przedstawiła warunki zagospodarowania wód opadowych w obrębie budynku. Prelegentka omówiła wpływ postępującej urbanizacji i konsekwencje wzrostu częstotliwości występowania deszczów nawalnych, obniżania poziomu wód gruntowych oraz zmniejszania bioróżnorodności w miastach. Zwróciła uwagę na potrzebę racjonalnego gospodarowania wodami opadowymi w przestrzeniach miast, pokazując na przykładzie Zarządzenia Prezydenta Wrocławia znaczenie takiego podejścia. Dr hab. Ewa Burszta-Adamiak podkreśliła, iż podstawą takiego podejścia jest zagospodarowanie, przechwytywanie, a nie szybkie odprowadzanie. Dzięki takiemu podejściu dochodzi do poprawy bilansu wodnego terenów zurbanizowanych, zasilenia wód gruntowych, poprawy jakości wód w odbiornikach, redukcji miejskich wysp ciepła, poprawy estetyki miast oraz odciążenia kanalizacji deszczowej i ogólnospławnej.

Moderatorem II panelu równoległego był mgr inż. Krzysztof Cichowski – Przewodniczący GR2 „Wyposażenie Techniczne budynków”. W ramach tego panelu prof. doc.dr inż. Grzegorz Masłowski – Przewodniczący Polskiego Komitetu Ochrony Odgromowej Stowarzyszenia Elektryków Polskich i przedstawiciel Politechniki Rzeszowskiej, omówił stan normatywny i prawny w zakresie ochrony odgromowej obiektów budowlanych na przykładzie odpowiedzi na interpelacje poselskie. Prelegent odniósł się do ustawy o normalizacji i zasady dobrowolności stosowania Polskich Norm. Profesor Grzegorz Masłowski przedstawił stanowisko Polskiego Komitetu Ochrony Odgromowej w sprawie braku zwiększonej skuteczności ochrony odgromowej tzw. „zwodów aktywnych”w stosunku do ustaleń PN-EN 62305, podkreślając konieczność projektowania i wykonywania ochrony odgromowej obiektów budowlanych zgodnie z wymaganiami aktualnie obowiązujacych Polskich Norm, które są identyczne z normami europejskimi (EN) oraz międzynarodowymi (IEC). Następnie mgr inż. Jerzy Ustarbowski, reprezentant SEP Oddział Gdańsk oraz rzeczoznawca budowlany przedstawił zasady projektowania ochrony odgromowej i przepięciowej w oparciu o wymagania PN-EN, w odniesieniu do dokumentacji tworzonej na poszczególnych etapach procesu inwestycyjno-budowlanego. Prelegent odniósł się do przepisów ustawy Prawo budowlane i jej aktów wykonawczych, omówił metody określania pozycji zwodów oraz warunki zewnętrznej ochrony odgromowej, na przykładzie strefowej koncepcji ochrony, w odniesieniu do projektu instalacji odgromowej, którego elementem składowym są: analiza ryzyka, obliczenia odstępów izolacyjnych, opis techniczny, rysunki, zestawienia materiałów oraz załączniki. Mgr inż. Jerzy Ustarbowski omówił także zagadnienie wewnętrznej ochrony odgromowej, z uwagi na problem wyrównania potencjałów/skoordynowanej ochrony od przepięć, podkreślając, iż pomimo 10-letniego okresu obowiązywania pakietu norm PN-EN62305 nadal wiedza w zakresie ochrony jest przez projektantów mało znana. Następnie Profesor Zdobysław Flisowski – Honorowy Przewodniczący Polskiego Komitetu Ochrony Odgromowej Stowarzyszenia Elektryków Polskich, reprezentant Politechniki Warszawskiej przedstawił zagrożenia i fakty dotyczące piorunochronną aktywnych. Prelegent omówił zagrożenie piorunowe, czynniki wpływające na szkody piorunowe oraz rodzaje biegunowości, a także wpływ warunków lokalnych oraz rodzaje środków ochrony. Profesor Zdobysław Flisowski określił rolę zwodów w przechwytywaniu wyładowań piorunowych oraz przedstawił podział zwodów sztucznych. Prelegent omówił procesy jonizacyjno-wyładowcze i rolę srtimera, a następnie sposób instalowania, a deklarowana skuteczność ES oraz zagrożenia spowodowane brakiem deklarowanego zasięgu, jak i zagrożenia powodowane przeskokami i sprzężeniami.

Z kolei dr inż. Jarosław Wiater, reprezentant Politechniki Białostockiej przedstawił zagadnienie ochrony przed przepięciami atmosferycznymi, jako wewnętrznej ochrony odgromowej, na przykładzie zaobserwowanych w przyrodzie wyładowań atmosferycznych oraz ich skutków, w tym przypadek uderzenia pioruna w stację metra w Warszawie (Kabaty) oraz zjawiska braku zasilania po uderzeniu pioruna. Prelegent omówił przypadki sprzężenia galwanicznego i sprzężenia indukcyjnego, wskazując na ryzyko uszkodzeń w promieniu 2 km od miejsca wyładowania. Dr inż. Jarosław Wiater omówił zjawisko przepięcia oraz strefową koncepcję ochrony, metodą toczącej się kuli, a także elementy systemu ochrony odgromowej z podziałem na strefy oraz strefową koncepcją ochrony, a także zjawisko pętli w obiekcie. Prelegent wskazał na konieczność zapewnienia koordynacji energetycznej ochrony przepięciowej oraz omówił kategorie udarowego napięcia wytrzymywanego oraz odniósł się do opracowania Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji Polskiego Komitetu Ochrony Odgromowej SEP, wykonanego na zlecenie Polskiej Izby Ubezpieczeń i dotyczącego kwestii zabezpieczeń przed skutkami przepięć i wyładowań piorunowych.

Z kolei dr inż. Marek Łoboda - Wiceprzewodniczący Polskiego Komitetu Ochrony Odgromowej Stowarzyszenia Elektryków Polskich, reprezentant Politechniki Warszawskiej przedstawił zasady oceny ryzyka zagrożenia piorunowego obiektów, jako konieczność w procesie projektowania. Prelegent przedstawił definicję ryzyka szkód piorunowych, czynniki wpływające na wartość ryzyka, ryzyko akceptowane (tolerowane), zasady podejmowania decyzji o instalacji urządzenia piorunochronnego LPS. Prelegent szczegółowo omówił procedurę podejmowania decyzji o potrzebie stosowania ochrony i doborze środków ochrony. Wskazał, iż podejmowanie decyzji powinno uwzględniać takie elementy, jak: wyznaczanie kosztów strat (kosztów całkowitych strat, całkowitych kosztów strat resztkowych), wyznaczenie kosztów ochrony, rocznych oszczędności finansowych. Dyskusja prelegentów II panelu z uczestnikami była bardzo ożywiona, co świadczy o trafności doboru tematów prezentacji.

Moderatorem III panelu równoległego był mgr inż. Lech Misiewicz – Przewodniczący GR8 „Ochrona przed hałasem i drganiami”. Na wstępie mgr inż. Piotr Wojtasik przedstawił kierunki rozwoju projektowania ścian zewnętrznych, ze względu na spełnienie oszczędności energii i izolacyjności cieplnej. Podczas swojego wystąpienia prelegent omówił najważniejsze czynniki mające wpływ na kierunki rozwoju projektowania ścian zewnętrznych w Polsce. Następnie przypomniał, jak wygląda trwająca od 40 lat ewolucja w branży materiałów termoizolacyjnych, pokazał jeden z kierunków projektowania budynków mieszkalnych, z wykorzystaniem tzw. stref buforowych oraz na koniec podsumował miniony 2017 r. pod względem tendencji na rynku budowlanym. W ocenie prelegenta największą trudnością projektowania jest fakt, że wszystkie wymagania muszą zostać spełnione jednocześnie. Największe trudności mogą pojawić się przy chęci jednoczesnego spełnienia warunków izolacyjności cieplnej oraz ochrony pożarowej i ochrony przed hałasem, a jeszcze większe, gdy na obiekcie ustanowiona jest ochrona konserwatora zabytków. Pierwszym i głównym czynnikiem wpływającym na kierunki rozwoju projektowania ścian są zmiany w przepisach, których doznajemy niezmiennie od lat 70 tych ubiegłego wieku, a najmocniej w ciągu ostatnich 2 lat. Mgr inż. Piotr Wojtasik odniósł się do zasad projektowania stref/przestrzeni buforowych. Projektowanie stref polega na zaprojektowaniu od strony południowej +- 30⁰ od tego kierunku przeszklonych przestrzeni celem celowego wywołania efektu szklarniowego, a następnie odprowadzenie tej energii po obiekcie. Prelegent przedstawił przykłady zaprojektowanych przestrzeni buforowych.

Następnie mgr inż. Lech Misiewicz i mgr inż. Andrzej Bociąga przedstawili zasady projektowania ścian wypełniających na przykładzie ścian działowych. Prelegenci przedstawili uporządkowane nazewnictwo, systematykę ścian działowych i sposoby klasyfikacji, w tym wyroby do murowanych ścian działowych i ich połączeń oraz wykończenia. Ponadto odniesiono się do podstawowych wymagań wykonawczych w odniesieniu do ich projektowania, wskazując na wpływ rozwiązań konstrukcyjnych budynku na projektowanie ścian działowych. Prelegenci odnieśli się także do problemu wykonywania otworów drzwiowych. Ponadto przedstawiono algorytm projektowania ścian działowych oraz wskazówki projektowe. Ostatnim punktem wystąpienia były wskazówki dla wykonawcy ścian działowych. Podkreślono, iż wykonawca powinien otrzymać jednoznaczne informacje dotyczące rozmieszczenia ścian działowych na poszczególnych kondygnacjach, z oznaczeniem ich typu. W przypadku wykonywania projektu wykonawczego informacje te powinny być wyrażone poprzez rysunki architektoniczne rzutów kondygnacji. Mgr inż. Lech Misiewicz i mgr inż. Andrzej Bociąga zwrócili uwagę, iż ze względu na możliwość popełnienia pomyłek, podczas budowy, zaleca się ograniczenie liczby typów ścian. Podkreślono, iż ściany działowe występują we wszystkich typach obiektów budowlanych i jako ich części powinny spełniać wszystkie wymagania podstawowe jednocześnie. Z kolei mgr inż. arch. Tomasz Rybarczyk, reprezentujący Stowarzyszenie Producentów Betonów przedstawił problemy wykonawstwa i nadzoru z uwagi na bezpieczeństwo konstrukcji murowych. W swojej prezentacji prelegent odniósł się do nowych trendów i nowych rozwiązań z uwagi na określone uwarunkowania budowlane. Prelegent zwrócił uwagę na znaczenie ściany, jako podstawowego elementu budynku. Na przykładzie konkretnych rozwiązań technicznych omówił funkcje ścian: głównego budulca, konstrukcji, przegrody przeciwpożarowej, przegrody akustycznej oraz przegrody termicznej, oraz błędy wykonawcze, które uniemożliwiają spełnienie tych funkcji. Prelegent wylistował podstawowe popełniane błędy podczas budowy: brak należytego nadzoru, nieprzestrzeganie technologii wykonania, dokonywanie odstępstw od projektu budowlanego, stosowanie innych wyrobów budowlanych niż zakładane (na podstawie opracowanie Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego z 2017 r.). W ocenie mgr inż. arch. Tomasza Rybarczyka w przyszłości stosować się będzie łatwe technologie np. wykonawstwo w ciągu jednego dnia. Istotna jest kontrola na budowie, ale jeszcze ważniejsza jest prewencja. Następnie mgr inż. Krzysztof Mateja przedstawił wymagania bezpieczeństwa dla przeszkleń stosowanych w budownictwie oraz rodzaje i przyczyny awarii. Prelegent zwrócił uwagę na występujące w praktyce rodzaje usytuowania oszklenia oraz sposoby mocowania. Mgr inż. Krzysztof Mateja zaznaczył, iż zasady te obejmują zagadnienia związane ze sposobem zamocowania oszklenia, rodzajem szkła i zakresem stosowania. Stosowane są różnego rodzaju szkła o zróżnicowanych właściwościach technicznych i sposobie mocowania: szkło hartowane ESG i ESG - HST , półhartowane TVG, klejone warstwowo (laminowane) VSG. Prelegent omówił rodzaje szyb zespolonych oraz ich zachowanie w trakcie użytkowania oraz występowania określonych zagrożeń. Zdaniem mgr inż. Krzysztofa Mateji, na przykładzie pokazanych praktycznych błędów, do podstawowych przyczyn pękania przeszkleń w budynkach zaliczyć można: wykonywanie stolarki okienno-drzwiowej niezgodnie z dokumentacją systemową oraz dokumentacją budowlaną, wykonywanie montażu niezgodnie z instrukcją montażu, wykonywanie montażu fasad metalowo-szklanych niezgodnie z instrukcją montażu, przekroczenie dopuszczalnych tolerancji wymiarowych tafli szklanych. Prelegent odniósł się do szczegółowych wymagań WT, dotyczących przeszkleń.

Z kolei mgr inż. Bogdan Wójtowicz przedstawił system krajowy i system europejski dla wyrobów stolarki budowlanej (okien, drzwi zewnętrznych i wewnątrzlokalowych, drzwi przeciwpożarowych, ścian osłonowych, okien połaciowych). Prelegent przedstawił ustalenia ustawy o wyrobach budowlanych oraz ustalenia przedmiotowych norm oraz krajowych ocen technicznych. W tym kontekście mgr inż. Bogdan Wójtowicz odniósł się do wymaganego zakresu badań wykonywanych przez producenta, przed uruchomieniem produkcji oraz wymagań technicznych określonych w WT, a dotyczących stolarki budowlanej. Poruszył także uwarunkowania jednostkowego stosowania wyrobów, podkreślając, iż zasady te nie dotyczą przypadku: okien i drzwi zewnętrznych, ścian osłonowych, bram, świetlików dachowych, okien połaciowych, drzwi pożarowych zewnętrznych. Prelegent odniósł się do zagadnienia norm zharmonizowanych.

Warunki doboru i zastosowania przegród szklanych w praktyce przedstawił mgr inż. Grzegorz Feliks. Prelegent omówił funkcje szkła i jego praktyczne zastosowanie np. w elewacjach, balustradach, daszkach i schodach szklanych. Prelegent odniósł się do problemów interpretacyjnych wymagań WT. Podkreślił, iż wyjaśnienia uzyskanie z Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa dotyczące wykładni ustaleń § 304 ust.2 dały odpowiedź na pytanie, jak należy rozumieć określenie „okładzina szklana ścian zewnętrznych”. Zgodnie z wyjaśnieniem MIiB okładzina szklana ścian zewnętrznych budynku wysokiego i wysokościowego powinna być wykonana ze szkła o podwyższonej wytrzymałości na uderzenia, tłukącego się na drobne, nieostre odłamki. Wymóg odnosi się jedynie do okładziny szklanej ścian zewnętrznych, pełniącej funkcję elewacji budynku wysokiego i wysokościowego. Nie obejmuje on kwestii dotyczącej ścian osłonowych oraz rodzaju materiałów stosowanych przy wypełnieniu otworów okiennych. Mgr inż. Grzegorz Feliks odniósł się do konsekwencji nowych wymagań izolacyjności cieplnej w odniesieniu do fasad szklanych.

Po przerwie, przeznaczonej na lunch, w ramach II części sesji plenarnej, moderowanej przez Radosława Borkowskiego, Wiceprezesa SNB, dr inż. Konrad Witczak omówił problem niskiego zapotrzebowania na energię, z uwagi na ocenę efektywności energetycznje budynków. Prelegent odniósł się do konsekwencji stosowania miesięcznej lub godzinowej metody obliczania zapotrzebowania na chłodzenie, rzeczywistego przebiegu zapotrzebowania na energię w budynku oraz wpływu na rozwiązania sieciowe. W ocenie dr inż. Konrada Witczaka budynki o niskich, sezonowych zapotrzebowaniach na energię grzewczą i chłodniczą mogą mieć bardzo wysokie wahania w zapotrzebowaniu na moce grzewcze i chłodnicze, chwilowe (dobowe, godzinowe). Zapotrzebowania na moc decydują o parametrach instalacji wewnętrznych i zewnętrznych zasilających budynek / budynki, w tym uwzględniając „wymiary” m.in. OZE, magazynów energii. Obok niskiego zapotrzebowania na energię powinno wymagać się ograniczenia zapotrzebowania na moce (grzewcze, chłodnicze, elektr.). Z kolei mgr inż. Marek Tobiacelli przedstawił problemy partnerstwa prywatno-publicznego, rozumianego, jako sposób na trwałą poprawę efektywności energetycznej budynków dzięki zastosowaniu wieloletniej gwarancji efektu. Prelegent omówił globalne wyzwania w ocenie ONZ, zgodnie z agendą 2030, wskazując, iż są one wysoce współzależne i powiązane. Mgr inż. Marek Tobiacelli odniósł się do globalnego wpływu infrastruktury, przedstawiając formułę sukcesu osięgnięcia efektywności energetycznej, przy zastosowaniu możliwych wariantów działań. Jako niezwykle istotny, dla zużycia energii w budynkach, prelegent uznał wpływ automatyki budynkowej, wskazując na potencjał oszczędności. W ocenie mgr inż. Marka Tobiacelli formuła PPP we właściwy sposób strukturyzuje średnie i duże projekty ESCO dla strefy publicznej, w oparciu o rozwiązania ustawowe oraz jasno określa podział ryzyk w trakcie wieloletniej umowy. Prelegent szczegółowo omówił koncepcję projektu PPP w zakresie efektywności energetycznej budynków, w tym także z uwagi na koszt inwestycji, finansowania, usług i ryzyk. Z kolei mgr inż. Antoni Lisowski, reprezentant Stowarzyszenia Elektryków Polskich i Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych Naczelnej Organizacji Technicznej omówił zagadnienie magazynów energii elektrycznej, jako przetworników energii, bezużytecznie rozpraszanej w pokrywającą zapotrzebowanie. Prelegent podkreślił, iż energia zużywana z magazynów energii jest energią odzyskaną czyli, że magazyny stanowią odnawialne źródło energii. Mgr inż. Antoni Lisowski omówił domowe zastosowanie magazynów energii w odniesieniu do zróżnicowanych pojemności. Kolejnym punktem III Konwentu SNB była dyskusja podsumowująca, którą poprowadził mgr inż. Jacek Bielecki, przedstawiciel BGK Nieruchomości. Moderator przedstawił swoje podejście do problemu przerostu wymagań. Ze względu na to, iż prowadzący był członkiem resortowego zespołu doradczego do spraw przepisów techniczno-budowlanych dotyczących budynków, przedstawił on ocenę najnowszych zmian WT. Moderator zgodził się ze stanowiskiem środowiska deweloperów, iż obowiązujące przepisy techniczno-budowlane ograniczają swobodę budowania np. małych mieszkań o powierzchni 18 m², przeznaczonych do czasowego zamieszkiwania ludzi młodych, a które ze względu na niższy koszt mogą być dla nich łatwiejsze do nabycia.

Zamknięcia III Konwentu dokonał Wiceprezes SNB Jerzy Klimm, zapraszając uczestników na IV Konwent SNB, który również odbędzie się w Hotelu Novotel w Warszawie w styczniu 2019 r.

Istotnym punktem wydarzenia była część wystawowa, w której udział wzięło 8 firm i 1 organizacja, reprezentujące szeroko rozumianą branżę budowlaną. Przedstawiciele firm i organizacji prezentowali w trakcie całego trwania Konwentu swoje produkty i rozwiązania oraz dokumenty techniczne. Wystawa cieszyła się dużym zainteresowaniem zwiedzających, wśród których znalazło się wielu praktyków, pragnących poszerzyć swoją wiedzę nie tylko na temat przepisów techniczno-budowlanych, ale również oferty produktowej wiodących firm z branży. W gronie wystawców znaleźli się członkowie SNB oraz firmy i organizacja aktywnie uczestniczące w dialogu eksperckim w ramach naszego stowarzyszenia.

Trzeci Konwent SNB to kolejny etap w procesie budowania platformy wymiany myśli pomiędzy wszystkimi stronami zainteresowanymi rozwojem nowoczesnych budynków w naszym kraju.